เด็กก่อสร้างผู้เคราะห์ร้าย ตอนที่ 1

เด็กก่อสร้างผู้เคราะห์ร้าย

Story By UBMG

Fetish Category:  Straight; testicles torture; Orgasm Denial; Castration

.......................................................................................................................................................................

1

เสียงพลุกพล่านของคนงานในไซต์ก่อสร้างแห่งหนึ่งแถบชนบทในภาคอีสาน ชายฉกรรจ์เกือบ 20 ชีวิตต่างกำลังตั้งหน้าตั้งตาก่อสร้างอาคารสำนักงานขนาดใหญ่  หัวหน้าคนงานในวัย 30 ต้นๆกำลังรีบเร่งคนงานเหล่านั้นให้ทำงานให้เสร็จตามกำหนด เพราะเวลาได้ล่วงเลยเข้ามาสู่เดือนที่ 4 แล้ว

“พี่ยอดครับ รถขนปูนมาส่งแล้วครับ” เสียงคนงานคนหนึ่งตะโกนออกมา

“เออๆ เดี๋ยวกูออกไปรับเอง” เสียงพี่ยอดชายหนุ่มวัย 35 หัวหน้าคนงานผู้ควบคุมการก่อสร้างทั้งหมด 

“ไอ่ดิน มึงไปขนปูนลงมาจากรถหน่อย” แกรีบหันมาสั่งผมในทันที

“ครับพี่”  ผมตอบ

ผมชื่อดิน อายุ 18 ปี เป็นคนงานก่อสร้างในไซต์งานพี่ยอด ผมเริ่มทำงานกับพี่ยอดมาได้ประมาณสามอาทิตย์แล้ว พี่ยอดไปเจอผมที่บ้านเกิดในจังหวัดสุรินทร์ ตอนอยู่สุริทร์ผมเป็นนักมวยขึ้นชกตามงานวัดต่างๆ ในช่วงรุ่นน้ำหนักไม่เกิน 110 ปอนด์ ผมสูงราวๆ 170 หนักประมาณ 50 กว่าๆ ผิวสีแทนคล้ำหมือนเด็กอีสานทั่วไป แต่เนื่องจากสมัยที่เป็นนักมวยผมฟิตซ้อมอย่างหนัก ทำให้ผมหุ่นดีว่าเด็กวัยรุ่นคนอื่นๆในวัยเดียวกันอย่างชัดเจน ผมมีกล้ามเนื้อเป็นล่ำเป็นสัน มีซิกแพคขึ้นชัด บวกกับผิวสีเข้มทำให้กล้ามเนื้อดูชัดเจนยิ่งขึ้น และด้วยหน้าตาที่หล่อคม ผมเกรียนของผมทำให้สมัยที่ผมเป็นนักมวยมักจะมีสาวๆมาติดพันอยู่เรื่อยๆ  แต่ว่าช่วงหลังๆมานี้งานชกไม่ค่อยมีทำให้ผมไม่มีเงิน ผมจึงเลิกชกมวยแล้วหางานอย่างอื่นทำ หลังจากนั้นผมก็ได้พบกับพี่ยอดแกเห็นผมหน่วยก้านดี แข็งแรง ทะมัดทะแมง น่าจะไปทำงานก่อสร้างกับแกได้ แกจึงรับผมมาทำงานด้วย ผมก็ตามพี่ยอดมาทำงานที่จังหวัดใกล้เคียง 

ช่วงที่ผมทำงานกับพี่ยอดผมมีหน้าที่ทำงานที่ใช้แรงงานเป็นหลัก พวกขนปูน แบกของ ส่วนงานอื่นๆที่ต้องใช้ฝีมือจะเป็นหน้าที่ของคนงานอื่นๆที่มีปะสบการณ์แล้ว ช่วงหลังๆมานี้พี่ยอดเริ่มให้ผมฝึกก่ออิฐ ก่อปูน ให้ผมลองทำงานที่ยากยิ่งขึ้น คนงานของพี่ยอดเป็นผู้ชายทั้งหมด ผมไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ผมเคยลองถามพี่ยอด แกบอกว่าคนงานผู้ชายแข็งแรงกว่า ทำงานอึดกว่า พี่แกดุด่าได้เต็มที่ แล้วอีกอย่างถ้าเกิดให้มีผู้หญิงในไซต์งานเดี๋ยวพวกคนงานผู้ชายจะไม่ทำการทำงานกัน ผมจึงเห็นแต่คนงานหนุ่มๆ ส่วนใหญ่แล้วจะอยู่ในช่วงวัยรุ่น 24-  25  ที่เห็นอายุมากสุดก็ 30 ต้นๆ ส่วนเด็กๆแบบผมมีแค่สองสามคนเท่านั้นซึ่งต้องดูทะมัดทะแมงและขยันจริง ไม่งั้นพี่ยอดก็ไม่เอามาทำงานด้วยเด็ดขาด หลังจากที่ผมยกของเสร็จพี่ยอดก็เดินมาหาผมและบอกว่า

“ไอ่ดิน..เดี๋ยววันนี้เลิกงานตอนเย็นมึงมาหากูที่ห้องด้วย กูมีอะไรจะคุยกับมึงหน่อย”

“ครับพี่” ผมตอบ

ตอนเย็นหลังจากผมทำงานเสร็จผมก็เดินไปหาพี่ยอดที่ห้องทำงานของแกซึ่งเป็นตึกที่สร้างไว้ชั่วคราวอยู่แยกออกไปจากไซต์ก่อสร้างอีกที  ผมเคาะประตู เข้าไป

“พี่ยอดครับ มีอะไรครับพี่” ผมถามทันทีที่เห็นพี่แกนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน

“เออมึงมานี่ กูมีอะไรจะคุยกับมึงหน่อย พอดีกูเพิ่งได้สัญญาก่อสร้างโรงงานที่จังหวัดอื่นไกลจจากนี่พอสมควร แล้วเค้าจ่ายให้กูงาม ให้กูเร่งงานให้เสร็จ เจ้าของมันรีบจะใช้โรงงาน กูจะต้องหยุดงานที่ไซต์งานนี้ไว้ก่อนแล้วพาลูกน้องกูทั้งหมดไปทำงานที่โน่น”

“ครับ ไม่เป็นไรพี่ ผมไปกับพี่ได้” ผมตอบ 

“ไม่ใช่ กูไม่ได้หมายความอย่างนั้น คือกูอยากให้มึงอยู่ที่นี้  เฝ้าไซต์งานเอาไว้ มึงต้องอยู่ที่นี่คนเดียว เพราะกูต้องพาลูกน้องคนอื่นไปกับกูหมด” พี่ยอดชี้แจง

“แค่อยู่เฝ้าอย่างเดียวเหรอครับ “ ผมถาม

“มึงก็ต้องทำงานของมึงไปด้วยซิวะ เดี๋ยวกูจะสั่งงานไว้ให้ ว่ามึงต้องทำอะไรบ้าง แต่กูไม่มีเวลามาเช็คมึงเหมือนทุกวันหรอก  รอกูกลับมาทีเดียวงานมึงต้องเสร็จตามที่กูสั่ง” 

“ครับพี่ ” ผมตอบ

“แต่ว่าหน้าที่หลักๆคือมึงต้องคอยดูแลไซต์งานนี้ มึงต้องอยู่ที่นี่ตลอดห้ามออกไปไหน ห้ามคนนอกเขา เข้าใจมั้ย” พี่ยอดอธิบาย

“เข้าใจครับ” ผมตอบ

“แล้วพี่จะไปกันเมื่อไหร่ แล้วไปนานขนาดไหนครับ” 

 

“กูจะไปกันอาทิตย์นี้แล้ว อีกประมาณสองสามเดือนถึงจะกลับ”

“มึงมีอะไรจะถามอีกมั้ย”  

“ไม่แล้วครับ” 

“แล้วตอนกูไม่อยู่อย่าเสือกพาผู้หญิงเข้ามาปี้กันในนี้นะ กูห้ามเลยไอ่สัด ยิ่งมึงอยู่คนเดียวด้วยกูยิ่งไม่ค่อยไว้จัย”  พี่ยอดออกคำสั่งแบบติดตลก

“แล้วผมออกไปปี้ข้างนอกได้มั้ยครับ” ผมถามกวนตีนพี่ยอด 

“ควย....ไอ่ห่านี่ กูบอกว่าห้ามออกไปไหน มึงต้องเฝ้าที่นี่ไว้ตลอด กวนตีนจริงๆนะมึง” 

“555 ผมล้อเล่นครับพี่” 

 “เออมึงไปได้แล้ว”

วันต่อมาผมก็เห็นคนงานเริ่มเก็บข้าวของเตรียมตัวเดินทางไปทำงานที่อื่น ส่วนผมก็ตังหน้าตั้งตาทำงานประจำของผมเหมือนเดิม ในใจก็คิดว่าอีกไม่กี่วันก็จะได้อยู่คนเดียวแล้ว ไม่ต้องมีคนมาดูมาคอยสอดส่อง จะอู้งานยังไงก็ไม่มีคนเห็น ไม่มีคนด่า แต่ถึงอย่างนั้นพี่ยอดก็ได้สั่งงานผมเอาไวกองใหญ่ ถ้าตอนแกกลับมาผมทำงานไม่เสร็จ ผมโดนพี่ยอดแกเล่นงานแน่

2 วันต่อมาผมก็เห็นคนงานเกือบ 20 คนออกออกเดินทางไปกับพี่ยอด ก่อนพี่ยอดจะขับรถออกไปแกหันมาพูดทิ้งท้ายติดตลกกับผมว่า 

“ตอนกูไม่อยู่ อย่าเสือกทำตึกกูถล่มละไอ่สัด” 

“555.... ครับพี่ เดี๋ยวจะดูแลให้อย่างดี” ผมตอบพร้อมกับเสียงหัวเราะ

พี่ยอดก็ขับรถออกไปพร้อมกับชายฉกรรณ์อีกเกือบ 20 ชีวิต ทิ้งผมไว้เบื้องหลังคนเดียว ผมหันหลังกลับมามองไซต์งานก่อสร้างขนาดใหญ่ แล้วนึกในใจ

“สบายกูแล้ว”

 ผมรู้สึกเป็นอิสระมากที่อยู่ที่นี่โดยไม่มีคนคอยดูแล ผมจะทำอะไรก็ได้ ผมเดินเล่นไปทั่วไซต์ รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นของผมคนเดียว ของใช้ต่างๆที่ปกติต้องแบ่งใช้ร่วมกันคนอื่นผมก็ได้ใช้คนเดียว โดยเฉพาะตอนอาบน้ำที่ผมต้องอาบร่วมกับคนอื่น ผมก็ได้อาบคนเดียว จะชักว่าวตอนไหนก็ได้ไม่มีคนอยู่ แล้วบ้านพักคนงานที่ปกติผมต้องอยู่กับคนงานเด็กอีกคนทีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม ผมก็ได้นอนคนเดียว จะเข้านอนกี่โมงก็ได เปิดเพลงดังได้เต็มที่ มันช่างมีความสุขจริงๆ 

วันต่อมาผมตื่น 10 โมงซึ่งช้ากว่าปกติมาก ผมตื่นมาพร้อมกับน้องชายที่ตั้งโด่ตุงกางเกงในออกมา ผมใส่กางเกงในตัวเดียวนอนทุกวัน ควยผมลุกขึ้นมาปลุกผมทุกวันตามประสาวัยรุ่นที่ฮอร์โมนกำลังพลุ่งพล่าน  แต่ว่าวันนี้ไม่มีคนอยู่ร่วมห้องด้วย ผมจึงฉลองความเป็นอิสระให้กับตัวเองด้วยการชักว่าวตั้งแต่เช้า น้ำเงี่ยนผมแตกทะลักออกมาเยอะมากจากที่ผมเก็บสะสมไว้หลายวัน เพราะปกติตอนที่มีคนอยู่ ผมไม่ได้ชักว่าวทุกวันอยู่แล้ว ต้องแอบชักตอนที่คนอื่นไม่เห็น เสร็จแล้วผมก็ลุกไปทำงานต่อด้วยความกระปี้กระเป่า

ผมเริ่มลงมือทำงานที่พี่ยอดสั่งทิ้งไว้ ผมค่อยๆแบกถุงปูนจากชั้นล่างขึ้นไปชั้น 3 แล้วผสมเพื่อก่ออิฐทำผนังกำแพงให้เสร็จ ผมขุดทราบ ผสมปูนทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แต่เวลาขนของผมต้องยกคนเดียวไม่มีคนช่วยเหมือนเมื่อก่อน แต่ไม่เป็นไรอยู่แล้ว ผมป็นถึงนักมวยเก่าเรื่องแค่นี้จิ้บจ้อยมมาก 

พักกลางวันผมทำกับข้าวกินเองก่อนที่จะกลับมาทำงานต่อในช่วงบ่ายจนถึงตอนเย็นก่อนจะเลิกงาน ผมรู้สึกโหลงเหลงมากเพราะคนงานคนอื่นๆไม่อยู่ทำให้ไม่มีคนอยู่เล่นตะกร้อในตอนเย็นเหมือนทุกๆวัน แถมจะแอบหนีออกไปเล่นที่หมู่บ้านในละแวกนั้นก็ไม่ได้เพราะพี่ยอดสั่งไว้ว่าห้ามออกไปไหน ผมติดกีฬาชนิดนี้มากเริ่มเล่นตั้งแต่สมัยก่อนเป็นนักมวยทำให้วันไหนที่ผมไม่ได้เล่น ผมจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป ผมหยิบลูกตระกร้อมาเดาะเล่นคนเดียวให้หายอยากซักพัก ก่อนไปอาบน้ำ ลานอาบน้ำที่นี่อยู่กลางแจ้งห่างออกไปทางด้านหลังไซต์ก่อสร้าง เราใส่กางเกงในตัวเดียวอาบน้ำจากบ่อปูนไม่ต่างจากพวกทหารเกณฑ์เท่าใดนัก

ผมใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยประมาณ 3-4 วัน จนกระทั่งวันนี้หลังจากทำงานเสร็จในช่วงเย็น ผมเริ่มจะลงแดงจากการที่ไม่ได้เล่นตะกร้อมาหลายวัน เริ่มลังเลใจว่าจะออกไปเล่นตระก้อที่หมู่บ้านข้างๆดีหรือเปล่า เพราะพี่ยอดสั่งไว้ว่าห้ามทิ้งไซต์งาน แต่ไซต์งานมันก็ไม่มีของอะไรให้โจรมันมาขโมย จะเอาไปได้ก็มีแค่ก้อนอิฐกับปูนเท่านั้น ก็ไม่รู้ว่าโจรมันจะเอาไปทำไม แถมแถวนี้ก็ไม่มีคนอื่นอยู่นอกจากคนงานที่ทำงานที่นี่ ผมจึงตัดสินใจฝ่าฝืนคำสั่งพี่ยอด ขี่มอเตอร์ไซคันโปรดไปเล่นตะกร้อที่หมู่บ้านใกล้เคียงที่อยู่ไกลออกไปประมาณ 5 กิโล

ประมาณ 2 ชม.หลังจากเล่นเสร็จ ผมขี่มอเตอร์ไซกลับออกมา  ผมถอดเสื้อขี่มาเรื่อยๆตามทางที่ดูเปลี่ยวและนึกในใจว่า ถ้ากลับถึงไซต์ผมจะรีบไปชักว่าวทันที เพราะทุกครั้งที่ผมเล่นกีฬามาหนักๆผมจะรู้สึกเงี่ยนมากๆ  ขณะที่ผมกำลังใกล้จะถึง ผมสังเกตุเห็นคนจอดมอเตอร์ไซยืนอยู่หน้าไซต์งาน ด้วยความสงสัยผมจึงรีบจอดรถแล้วเดินเข้าไปดู เธอเป็นผู้หญิง อายุราวๆ  18-19 ปี ใส่เสื้อแขนสั้น นุ่งกางเกงขาสั้นแบบอยู่บ้านทั่วไป ผิวสีแทน ผมยาวสวยน่ารักมาก

“หวัดดีครับ” ผมทักเธอพร้อมกับยิ้มให้

“ค่ะ” เธอหันมาตอบผม

“มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ” ผมถาม

“อ๋อ.. เปล่าคะ คืออันนี้กำลังสร้างอะไรหรอคะ” เธอถามด้วยความสงสัย

“อ๋อ..เป็นสำนักงานอะครับ” ผมตอบ 

“เธอเป็นคนงานที่นี่เหรอ” เธอถามต่อ

“ใช่ครับ”

“แล้วคนอื่นๆไปไหนกันหมด ไม้เห็นมีคนเลย” หญิงสาวถามต่อ

“พอดีเค้าไปทำงานที่ไซต์งานอื่นกันอะครับ ผมอยู่เฝ้าที่นี่คนเดียว” ผมอธิบาย 

“อ๋อ เหรอคะ” หญิงสาวแสนสวยพูดพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

เธอมองหน้าผมตลอดเวลาที่คุยกัน แต่เวลาเธอเผลอผมจะแอบแสกนสายตาไปตามเรือนร่างของเธอตามสัญชาตญาณผู้ชาย เธอสวย หุ่นดีมาก หน้าอกอึ๋มได้รูป ถ้าผมได้ฟันเธอคงจะดีมากผมแอบคิดในใจ ขณะที่คุยกันผมแอบเห็นสายตาของเธอมองมามาที่เรือนร่างของผมที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ บางครั้งเธอก็เหลือบตามองลงมาที่เป้ากางเกงบอลสีขาวของผมที่กำลังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อจนใส่มองทะลุเห็นสีของกางเกงในที่ผมใส่อยู่ แล้วเธอก็ถามผมต่อ

“อยู่ที่นี่คนเดียวนี่ไม่กลัวผีเหรอ” 

“ไม่กลัวหรอก กำลังอยากให้มีพอดีเลย โดยเฉพาะผีสาวๆสวยๆเนี่ย ผมจะได้จับปล้ำซะ” 

“555” เธอหัวเราะชอบใจ

“แล้วเธอชื่ออะไร”  เธอถามผม

“ผมชื่อดินครับ”

“แล้วเธอละ” ผมถามกลับ

“เราชื่อพลอย”

“ชื่อน่ารักนะครับ” ผมชมตามประสาชายหนุ่มที่กำลังหม้อผู้หญิง

“แล้วดินขี่รถมาจากไหนเหรอ” เธอถามต่อ

“อ๋อ..ผมไปเล่นตะกร้อมาครับ” ผมตอบ

“เล่นมานานแล้วละซิ...หุ่นดีซะขนาดนี้” เธอชมจนผมรู้สึกเขิลนิดๆ

“อ๋อ...ผมเคยเป็นนักมวยมาก่อนน่ะ” 

“ถึงว่าละหุ่นล่ำซะขนาดนี้” 

“.....” ผมยิ่งเขิลเข้าไปอีก

“แปลว่าสมัยดินเป็นนักมวยต้องมีสาวๆมาติดตรึมเลยละซิ” เธอถาม

“ก็พอมีนะ” ผมตอบแบบถ่อมตัว

เราเงียบกับไปซักพัก อยู่ๆเธอก็พูดขึ้นว่า

“พลอยขอเข้าไปดูข้างในได้มั้ย” เถอถามพร้อมกับชี้ไปยังอาคารที่กำลังก่อสร้างอยู่

ด้วยความน่ารักของเธอผมจึงไม่อยากปฎิเสธ จึงตอบเธอไปว่า

“จริงๆแล้วไม่ได้หรอกเพราะหัวหน้าสั่งไว้ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงแกคงจะไม่ว่าอะไรหรอก แต่ถ้าเป็นผู้ชายผมคงไม่ให้เข้า” 

“งั้นดินพาหลอยเดินเที่ยวหน่อย” 

ผมจึงจอดรถไว้หน้าไซต์งานแล้วพาเธอเดินเที่ยรอบๆ เราเดินคุยกันไปเรื่อยๆ ผมถามเธอว่าบ้านอยู่แถวนี้เหรอ เธอบอกว่าใช่ บ้านเธออยู่หมู่บ้านละแวกนี้ ขี่รถไปประมาณ 10 นาที พอดีเธอขี่รถผ่านมาเลยแวะเข้ามาดู 

“อ๋อ..ครับ” ผมตอบ 

ซักพักเธอก็ขอตัวกลับ ผมจึงไปส่งเธอที่รถ ใจจริงตอนนั้นผมยังไม่อยากให้เธอกลับเลยเพราะผมไม่มีเพื่อนคุยด้วย โดยเฉพาะสาวๆสวยๆน่ารักแบบเธอ หลังจากเธอกลับไปผมเดินตรงดิ่งไปยังลานอาบน้ำ ถอดกางเกงเตรียมตัวอาบน้ำ ใจผมยังคิดถึงตอนที่เดินคุยกับหญิงสาวคนเมื่อกี้ ผมนึกถึงหน้าเธอทันใดนั้นควยผมก็โด่ตุงกางเกงในออกมา ผมอดใจไม่ไหวรูดกางเกงในลง จับแท่งควยที่กำลังแข็งโด่รูดมันขึ้นลงอย่างเมามัน ผมจินตนาการว่าผมมีอะไรกับเธอ ในขณะที่ผมกำลังชักว่าวอยู่นั้นผมรู้สึกเหมือนมีคนกำลังมองผมอยู่ แต่พอหันไปดูรอบๆก็ไม่เจอใคร ผมจึงสาวควยต่อจนน้ำแตกในที่สุด น้ำเชื้อผมพุ่งออกมาเยอะมาก 

หลังจากชักว่าวเสร็จผมก็อาบน้ำแล้วกลับไปบ้านพัก ผมใส่กางเกงในตัวเดียวนอนตามเคย ขณะที่ผมนอนอยู่ผมก็นึกถึงหน้าหญิงสาวคนนั้น หุ่นของเธอช่างดึงดูดอารมณ์ผมมาก ผมนึกในใจว่าทำไมเวลาอยู่คนเดียวแบบนี้มันรู้สึกเงี่ยนบ่อยเหลือเกินทั้งๆที่เพิ่งจะชักว่าวมาเมื่อกี้นี้เอง ซักพักผมก็เผลอหลับไปในที่สุด

.......................................................................................................................................................................